« بسیاری از افرادی که در مقاطع مختلف زندگی با شکست یا اشتباهاتی مواجه میشوند، عوامل خارجی را در شکلگیری آن موثر میدانند، اما واقعیت چیز دیگری است. اگر کمی منطقی فکر کنیم و بازخوردی از کارهایمان داشته باشیم، قطعا متوجه خواهیم شد که در کجای مسیر خودمان مقصر بودهایم، چه زمانی جسارت به خرج ندادهایم یا آنطور که باید و شاید برای انجام کاری اراده نکردهایم که در نهایت باعث از دست دادن مجالها شده است.»
« اگر به مدت ۳۰
یا ۴۰ سال است که با پیروی
از برنامه قبلی به اینجا رسیدهایم قطعا صد سال آینده نیز در همین نقطه خواهیم
بود. پس اگر هدفتان والاتر از این است، باید راه دیگری را پیش بگیرید و برنامه
ریزی خاصی برای زندگیتان داشته باشید و از ابزارهای دیگری برای رسیدن به هدفتان
کمک بگیرید.
برای دستیابی به مهارتهای زندگی فرد باید چگونگی برقراری ارتباط و فکر کردن را بیاموزد. حتی باید یاد بگیرید در طول زندگی با چه کسانی در تماس باشد تا فکر او در جهت درست و به سمت تعالی حرکت کند. شاید این سوال پیش بیاید که برنامه ریزی چه ارتباطی با این مساله دارد. باید گفت ذهن انسان در محیط شکل میگیرد. »
« همکلاسی، همسفر، همسایه، دوست و همگی کسانی که با ما به نوعی همگونی ایجاد میکنند در برنامه ریزی و دستیابی ما به اهدافمان تاثیرگذارند و گاهی نقش کاتالیزور را ایفا میکنند؛ درحقیقت آنها با این نقششان حرکت ما را در رسیدن به اهدافمان تسریع می بخشند. پس نباید فراموش کرد که همه عوامل چه در حاشیه و چه در دایره زندگی، در رسیدن به اهداف و داشتن یک برنامه ریزی صحیح موثرند. »
« فردی که بدون برنامه پیش می رود خود را قربانی هر حادثه و اتفاقی میکند و اجازه میدهد هر کسی برای او برنامه ریزی کند. وقتی فردی برنامه ریزی برای زندگی خود نداشته باشد به جایی نخواهد رسید و در مسیر زندگی هر کس او را به مسیری هدایت خواهد کرد که در نهایت باعث گمراهی او خواهد شد.در حال حاضر بسیاری از افراد تحصیلکرده و سرمایه دار جامعه سردرگم هستند و زمانی که جویای حالشان هستی با این کلمات مواجه میشوی «نمیدانم» یا «به هم ریخته ام.» وقتی به زندگی و افکار آنها نزدیک میشوی میبینی اصول مدیریت آنها مغایر با «بسیج منابع» است. »
« بسیج منابع یعنی گردآوری، نزدیک کردن و به کارگیری منابع انسانی (شامل اعضای خانواده، دوست، همکلاسی، استاد و همسایه …، ) سرمایه مالی، ابزارها و امکانات فرصتها و توانمندیها که همگی باعث میشوند بتوانیم وزنه تصمیمان را در ترازوی برنامه ریزی سنگین کنیم.گاهی افراد شبیه پَر هستند که با هر وزش به هر سمتی سوق پیدا میکنند، درحالی که در مقابل آنها افرادی هم هستند که همچون سنگ مقاومند. اینها افرادی هستند که یاد گرفتهاند با به کارگیری بسیج منابع، استفاده از اهرمهای دیگران، اهرم فکر اعضای خانواده و دوستان و… چگونه وزن خود را در برنامهریزی زیاد کنند. »
منبع :
http://www.entrepreneur.com/article/249783
برداشت آزاد خودم از این موضوع.
