در کتاب Real Leaders Don't Follow، Steve Tobak توضیح می دهد که چگونه کارآفرین های واقعی می توانند شرکت خود را بسازند و در مسیر موفقیت پیش ببرند و در بازار جهانی به رقابت بپردازند. او نظرات منحصر به فردی را مطرح می کنند، تا به شما کمک کند تا تصمیمات کاری خود را بهتر بگیرید.

ما انسان ها ممکن است با یک DNA منحصر به فرد در شرایط مختلف به دنیا آمده باشیم، ولی همه ما به طور مشترکی تشنه دانش و تجربه هستیم. بسته به نوع تربیت هریک از ما، هرچه که اتفاق می افتد بستگی به خود ما دارد. همه ما آزاد هستیم تا رویاهای خود را دنبال کنیم ولی هیچ ضمانتی در مورد نتیجه وجود ندارد و در همه آنها هردو احتمال شکست و پیروزی وجود دارد. وقتی شما تعیین سرنوشت خود را بدست می گیرید و تصمیم به راه اندازی کار خود می گیرید مسئولیت ریسک هایی را که می کنید به عهده خواهید گرفت. شما به معنای واقعی آینده خود را با دستان خود رقم می زنید.

این روزها، فرهنگ عمومی کارآفرینی را به صورت یک رویا تعریف کرده است ولی در واقع اینکه رئیس خود باشید یک رویا نیست و تنها یک واقعیت ریسک پذیر است.

هر انتخابی که شما می کنید، می تواند یک تاثیر بر نتیجه کار داشته باشد، شما هیچ گاه نباید تصمیاتی را که می گیرید دست کم بگیرید. همه آنها فاکتورهایی حیاتی هستند درست قبل از اینکه شما اراده می کنید به مرحله بعد بروید. این دو داستان آموزنده منابعی گرانبها می باشند که به شما کمک می کند تا جایگاه خود را در مسیر موفقیت پیدا کنید:

درس اول: آرمانگرایی بیش از حد شرکت و فرصت های شغلی اش را از بین می برد

حتی باهوش ترین و موفق ترین انسان ها هم آرمان گرایی می کنند. افراد سرمایه دار و با تجربه هم می توانند خود را قانع کنند که یک میمون می تواند پرواز کند و آسمان واقعا آبی نیست. آنها هم می توانند همه چیز را خراب کنند با این تفاوت که با این اشتباه افراد زیادی را نیز با خود به پایین می کشند.

برخلاف اعتقاد بسیاری از مردم که موفقیت به دنبال موفقیت خواهد آمد، ولی در واقع این یک چیز 50-50 است و ممکن است که یک پیروزی با یک شکست همراه شود. توباک این را قبول دارد و چه بسا انسان های موفقی را دیده است که با تکیه بر حس درونی خود چکی را می نویسند که در واقعیت نمی تواند به پول تبدیل شود و این خود باعث شکست یک استارتاپ خواهد شد. توباک در تصمیم گیری در ابتدا به نظرات دیگران گوش می دهد ولی در آخر این را یاد گرفته است که بر اساس حس درونی خود تصمیم بگیرد.

منبع: http://www.entrepreneur.com/article/250342