در سیر تکاملی طبیعی جوامع، دانشگاهها و صنایع از رشد قابل توجهی برخوردار شده اند بهنحوی که امروزه به جرئت میتوان گفت بخش اعظم سرمایههای جوامع اعم از نیروی انسانی و منابع مالی در این دو بخش متمرکز شده است. با پیشرفت روزافزون علوم و صنایع فاصله این دو نهاد پایهای جوامع نیز روز به روز بیشتر می شود. کاهش فاصله علم و صنعت از یک سو و کاستن از هزینههای تحقیقات مربوط به تجاریسازی از سوی دیگر، جوامع بشری را در دهه اخیر به سوی استفاده از ابزارهای جدیدی به نام انکوباتورها سوق داده است. در این مقاله سعی بر آن است تا با بیان مفاهیم انکوباتورها، سیر تکاملی آنها، کارکردها و انواع آن به بررسی نقش فزاینده آنها در نظام آموزشی ایران، عملکردشان در تجاریسازی یافته های تحقیقاتی با فرایند از آزمایشگاه تا بازار، کمک به فارغالتحصیلان دانشگاهی برای ورود به بازار کار و رفع معضل اشتغال بپردازیم.
با گسترش دامنه کاربرد فرآیند « آموزش الکترونیکی » شاهد توسعه کارکردهای آن در حوز ه های نوین هستیم. این مفهوم دامنه گستردهای از فر آیندها و کاربردها از جمله، آموزش رایانه محور ، آموزش شبکه ، آموزش تحت شبکه ، کلاس های مجازی ، همکاری های دیجیتالی و ... را شامل می شود.
با این همه عمده کاربرد کنونی این مفهوم در ایران معطوف به عرصه های دانشگاه مجازی و آموزش الکترونیکی در مقاطع مختلف تحصیلی است .
این در حالی است که در دنیای توسعه یافته دامنه کاربرد این مفهوم به فرآیندهای مختلف آموزش صنعتی و کارآفرینی، آموزش الکترونیکی اصول کسب و کار و مشاوره الکترونیکی برای توسعه تجارت توسط شرکتها کشیده است.
دورهی رشد چیست؟
دورهای است که طی آن یک مؤسسه با تعقیب برنامهی کاری مصوب که بر اساس ایدهی فناورانه تنظیم شده است به یک مؤسسهی فعال و موفق اقتصادی تبدیل میشود. روند رشد مؤسسات فناوری طی حضور مرکز رشد بر اساس شاخصهای رشد یافتگی:
- بلوغ علمی
- بلوغ مالی
- بلوغ سازمانی
مورد بررسی قرار میگیرد. زمان این دوره حداکثر 3 سال است که تحت شرایط خاص با تصویب شورای مرکز رشد تا 5 سال قابل تمدید است[8].
11) خدماتی که بسته به شرایط مورد تقاضا واقع میشوند.
12) خدماتی که برای رشد موسسات ضروری هستند لکن ندرتاً مورد تقاضا واقع میشوند.
13) خدمات پشتیبانی: ایده مرکز رشد در ارائه خدمات، فراهم کردن مجموعه امکانات مورد نیاز موسسات و ایجاد شرایط بهره گیری مشترک از این امکانات است. این امکانات از حداقل تجهیزات پایه شروع شده و گاهی دامنه آن به تجهیزات تکنیکی و تخصصی گسترش مییابد. خدمات اسکان، اطلاع رسانی، اداری، فنی و تخصصی، آزمایشگاهی و کارگاهی از این دسته اند.
مراکز رشد [8]
نگرش به وجود آمده در جهت افزایش سهم بخش خصوصی در فعالیتهای فناوری و پژوهشی اقتصاد محور و نیز توجه به کارآفرینی مولد برای دانش آموختگان، نیاز به شکل گیری موسسات خصوصی در عرصههای مختلف فناوری را آشکار می سازد. بنیانگذاران این موسسات که به عنوان کارآفرینان مخاطره جو مطرح می شوند، دست به گریبان مشکلاتی از قبیل هزینه بالای راه اندازی و فقدان تجربه در زمینههای مدیریتی به ویژه در حیطه فناوری، عدم آشنایی با شیوههای تجاری سازی ایدهها هستند که در بیشتر موارد سبب کاهش انگیزهها و یا عدم موفقیت چشمگیر می گردد.