درعنوان کارت ویزیت Victoria Tsai نوشته شده است: مدیر شکار ثروت در Tatcha، یک کمپانی تولیدکننده محصولات مراقبت از پوست، بر اساس سنت های ژاپنی باستانی. خوب می توانست در عنوان کارتش مثل همه بنویسد، مدیر، بنیاندگذار و یا تولیدکننده. باید بگوییم که تسای همچنان در یک راه ادامه دار در جهت شکار و پیدا کردن ترکیب به سادگی و طبیعی زندگی کردن و شکرگزاری برای این زندگی است. این سبک زندگی او به ما یاداور می شود که اگر زمانی یک مشکل و یا چالشی در زندگی دارید، هرچند عجیب و سخت، کسی دیگر هم ممکن است این مشکل را داشته باشد. پس آن را برطرف کنید و کسب و کار خود را پیرامون یک راه حل برای یک مشکل راه اندازی کنید.
زندگی یک هدیه است
تسا به عنوان یک تحلیگر در مرکز مالی جهانی، در خیابان منتهی به برج های دوقلو کار می کرد. پس او تمامی حوادث یازده سپتامبر را با چشم خود دید. هرروزی که یک جسد را پیدا می کردند، آنها می دانستند، چرا که روی آن را با پرچم امریکا می پوشاندند. همچنین شوهر ورزشکار تسا دوسال بعد از این وقایع به مریضی سختی دچار شد. تمامی این وقایع باعث شده بود که تسا دیگر به آنچه که انجام می دهد ایمان نداشته باشد.
اما در یک لحظه به این فکر افتاد که زندگی یک هدیه است و نباید تلفش کند، پس تصمیم گرفت که خود را از آن شرایط سخت بیرون بکشد.
اول خودت را درمان کن
او به یک مدرسه کسب و کاری در چین
برگشت و مشغول به کار معرفی محصولات به مشتریان شد. اما او یک اشتباه بزرگ انجام
داد و تصمیم گرفت که تمامی آن محصولات را در ابتدا روی صورت خود امتحان
کند. او دچار یک بیماری اماس پوستی حاد شد، با نشانه هایی چون خونریزی وخارش و
تاول های پوستی، و هیچ راهی برای درمان آن نبود. در فرایند جستجوی یک درمان برای
خود، او مشاهده کرد که هیچگونه حفاظت پیشرفته ای برای مشتریان در نظر گرفته نمی
شود و مواد شیمیایی بکارگرفته شده در محصولاتی که او امتحان کرده بود، دلیل اصلی
شرایط بد جاری او بود. ما اغلب فراموش می کنیم که پوست، بزرگترین عضو بدن ما است و اینکه
۶۰ درصد آنچه را که روی آن قرار می دهیم به داخل بدن انتقال می دهد. پس تسای به
طور کامل ارتباط خود را با صنعت لوازم آرایشی قطع کرد و به سراغ روش های طبیعی
رفت، اما این روش ها هم موفق نبودند.
تسا یک روز در طول پروازش به ژاپن، پدهای نازکی را
پیدا کرد که برای جذب مقدار روغن اضافی پوست به کار گرفته می شدند. آنها از برگهای
نوعی موز محلی ساخته شده بودند که دارای الیاف بیشتری نسبت به موز عادی بودند که
در یک ورق بسیار نازگ متراکم شده بودند. پوست او به طرز عجیبی با استفاده از این
پدها، بهبود یافت و او فهمید که زنان سنتی ژاپنی،the geisha ، از این برگه ها
استفاده می کنند.
اجداد ما ممکن است که از ما باهوش تر بوده باشند
Geisha، که به معنی شخص هنری می باشد، زنان محلی ژاپنی بودند که می توان آن ها را ورژن مونث هنرمندان Kabuki دانست. گروهی تارک دنیا. تسا به کیوتو بازگشت تا به مرکز Geishaسنتی برود و هرطور که شده آنها را پیدا کند، چرا که می خواست هرچه بیشتر در مورد راز زیبایی آنها بداند. زمانی که تسا اولین گیشا را ملاقات کرد، مجذوب و مقهور پوست زیبای او شد، سفیدی پوست او و بدون ذره ای آرایش، درست مثل یک جادو بود. او آموخت که آنچه را که آنها در بدنشان قرار می دهند، روی پوستشان نیز می گذارند. اما آنها چیزی در مورد روش هایشان ننوشته بودند. بیش از ۳۰۰ سال بود که این روش ها دهان به دهان، نسل به نسل منتقل شده بود.
ادامه در پست بعد...
منبع: http://www.entrepreneur.com/article/269793
