فرمولی وجود دارد به این صورت : مشکلات انسان را جدی میکند.
شما افرادی را دیده اید که دچار مشکل می شوند.کمتر شوخی میکنند و کمتر می
خندند. بیشتر در فکر هستند.
این فکر کردن در زمان مشکل داشتن به دو صورت خود
را نشان می دهد :
1- می تواند انسان را بسوی موفقیت ببرد.
2- انسان را به چکنم چکنم بیاندازد و بنشیند و فکر کند که کاش فلان کار را میکردم و درنهایت به بدیختی هایش فقط فکر کند.
چگونه از بند یک برای موفقیت استفاده کنیم؟
آنزمان که دچار مشکل مالی شدم کسی را مقصر ندانستم و بجای اینکه افسوس و ناله کنم ,
روی کاغذ اشتباهتم را نوشتم و در جهت اصلاح آن بر آمدم. برنامه ریزی را پس
از متوجه شدن به اشتباهات گذشته سریع پیاده کردم و زمان برای شروع حرکت در
نظر نگرفتم.
نشستن و صرفا منتظر شانس و اقبال بودن همان تنبلی است.
منبع : http://forum.unc-co.ir/showthread.php?tid=6353
