خصوصیات مهم تام کریدلند برای رسیدن به هدف

تام کریدلند یک طراح لباس ۲۵ ساله است که به تازگی محصول جدیدی ارائه کرده است: سوئیشرت ۳۰ ساله؛ محصولی که دوام آن به مدت ۳۰ سال تضمین شده است. سؤال اینجاست که چرا یک سوئیشرت باید ۳۰ سال دوام داشته باشد و چرا چنین فکری به ذهن تام کریدلند رسیده است؟

به گفته ی خود  تام، او محصولش را در جهت مقابله با لباس های ارزان قیمت و بی کیفیت ارائه کرده است؛ لباس هایی که به صورت انبوه توسط برخی از فقیر ترین انسان ها در فقیر ترین کشورهای دنیا تولید می شوند و می توان خیلی سریع و ارزان آنها را وارد هر بازاری کرد.

علت موفقیت استارت آپ Airbnb وقتی که شکست خورده بود (قسمت سوم)

به افراد اجازه دهید کشف کنند

با اینکه Airbnb یک شرکت داده محور است، اما اجازه نمی‌دهد که این داده‌ها او را به هر جهت بکشانند. بلکه ابتدا با یک فرضیه خلاقانه شروع می‌کند، آن را پیاده‌سازی می‌کند و نتیجه را مرور و دوباره این پروسه را تکرار می‌کند.

گبیا می‌گوید: روش کار ما اینطور است که اگر ایده‌ای داریم، این زمینه را در فرهنگ سازمانی‌مان ایجاد میکنیم که مهم نیست که ایده‌ی ما مقیاس پذیر نباشد. ما باید در اطراف پرسه بزنیم، شروع به جستجو در دنیای واقعی کنیم و به یک روش آزمایش‌شده برسیم و یافته‌هایمان را به بقیه اعضای تیم بگوییم.

علت موفقیت استارت آپ Airbnb وقتی که شکست خورده بود (قسمت دوم)

چرا طراحان باید خود را جای مشتری بگذارند تا محصول بهتری خلق کنند؟

تجربه جدید گبیا ثابت کرد که کدنویسی به تنهایی نمی‌تواند مشکلات مشتریان را حل کند. همه کارآفرین‌های سیلیکون ولی (و حتی ایران) گیگ‌های ماهری هستند اما بلند شدن از پشت میز کارمان و گذراندن وقت زیاد با مشتری بهترین راه حل برای مشکلات آنهاست.

گبیا می‌گوید درسی که چندسال پیش در مدرسه طراحی گذرانده بود نیز بر تفکرش درباره خلق تجربه مشتری اثر گذاشته است: “اگر قصد داشتیم به طور مثال یک دستگاه پزشکی تولید کنیم، رویکرد ما مطمئنا به این صورت می‌بود که به سراغ دکترها، پرستاران و داروخانه‌های مختلف می‌رفتیم و با آنها چند روز وقت می‌گذراندیم و از تجربیاتشان می‌پرسیدیم و درآخر به نقطه‌ای می‌رسیدیم که خودمان روی تخت‌های درمانگاه‌ها می‌خوابیدیم تا آن دستگاه روی ما امتحان شود و بعد از آن به این درک می‌رسیدیم که “آها پس مشکل اینجاست، این دستگاه به اندازه کافی راحت نیست”.

علت موفقیت استارت آپ Airbnb وقتی که شکست خورده بود (قسمت اول)

در سال ۲۰۰۹، Airbnb تقریبا یک استارتاپ شکست خورده بود. این شرکت مانند خیلی از استارتاپ‌ها، چند ماهی شروع به کار کرده بود اما کمتر کسی به آن توجه می‌کرد.  درآمد این شرکت به مقدار ۲۰۰ دلار در هفته ثابت مانده بود و این درآمد بین ۳ بنیانگذار آن در سانفرانسیسکو تقسیم می‌شد . درآمد کم آنها به معنای ضررهای نامحدود و رشد صفر بود. همانطور که همه می‌دانیم، سرمایه‌گذاران به دنبال استارتاپ هایی می‌گردند که رشد بزرگتر از صفر داشته باشند اما به گفته یکی از بنیانگذاران، جو گبیا، رشد این شرکت صفر بود و شانسی برای جذب سرمایه‌گذار برایشان نمانده بود.