درس های شیگِرو میاموتو برای خلاقیت آدم ها(بخش اول)

شیگرو میاموتو، کار خود را در نینتندو در سال ۱۹۷۷ شروع کرد و از آن زمان تا کنون بازی های به یاد ماندنی زیادی نظیر دونکی کونگ، برادران سوپر ماریو، افسانه ی زلدا، و بازی های بیشمار دیگری را طراحی کرده است. او امروزه نه تنها یک طراح، بلکه یکی از چهره های اصلی این شرکت است و به طور پیوسته برای معرفی بازیها و ویدیوهای مختلف در انظار عمومی ظاهر می شود.

میاموتو با اینکه حدود ۴۰ سال برای نینتندو کار کرده است، هنوز یکی از تولید کنندگان و ناظران اصلی تمام پروژه های این شرکت به حساب می آید. در ادامه می توانید توصیه های او درباره ی خلاقیت را از نظر بگذرانید و ببینید او چگونه ظرف این ۴۰ سال به طراحی و تولید بازی پرداخته است.

شیوه های تشکر از کارمندان با 7 ابزار(بخش دوم)

4.آنها را به خود نزدیک تر کنید.

کوهن به ارزش قائل شدن برای زمان کسانی که برایش کار می کنند اصرار می ورزد. او این را اینطور توضیح می دهد: «کارکنان با انگیزه و با استعداد، بزرگ ترین دارایی هر شرکتی هستند و بدون آنها نمی توان شرکت را اداره کرد. پس به صحبت های آنان گوش دهید. به آنها نزدیک شوید، ناهار را کنار آنان صرف کنید و هر چقدر در توانتان هست با آنها به گفتگو بپردازید. سپس، از آنان به خاطر سپری کردن وقتشان در کنار شما قدردانی کنید.

شیوه های تشکر از کارمندان با 7 ابزار (بخش اول)

سیمون کوهن چیزهای زیادی دارد که باید قدردانش باشد. او پس از خارج شدن از کسب و کار رو به افول خانوادگی شان، نه تنها وارد صنعت متفاوتی شد، بلکه توانست شرکت جدید خود را تا جایی گسترش دهد که تبدیل به بزرگترین شرکت حمل و نقل مکزیک شود. کوهن، مشکل اصلی ساختار موجود را شناسایی کرد: رساندنِ به هنگامِ مواد اولیه و محصولات به آنجایی که باید. او به جای اینکه از روی استیصال جا بزند، با تأمین کننده ی قبلی خود شریک شد و کسب و کارش را توسعه داد و در نهایت کنترل کامل آن را بدست گرفت. شرکت او امروزه بیش از هر شرکت دیگری در مکزیک مواد اولیه و محصولات را جابجا می کند. خود کوهن نیز در حال آمادگی برای توسعه ی بیشتر است.

جملاتی که افراد باهوش هرگز آن را در صحبت هایشان بیان نمی کنند(بخش سوم)

 7-خودتان می دانید یا هر طور خودتان دوست دارید.

با اینکه ممکن است نظر خاصی درباره ی سؤالی که پرسیده شده نداشته باشید، نظر شما برای سؤال کننده اهمیت داشته است؛ در غیر این صورت این سؤال را از شما نمی کرد

به جای این جمله می توانید بگویید «من در مورد هیچ یک نظر محکمی ندارم اما چند نکته ای که باید مد نظر قرار داد اینها هستند …‌‌ ». شما با اظهار نظر در مورد یک موضوع (حتی بدون جانبداری)، نشان می دهید برای سؤال کننده ارزش قائلید.

جملاتی که افراد باهوش هرگز آن را در صحبت هایشان بیان نمی کنند(بخش دوم)

3- روی هم رفته برای او بیش از اندازه خوب بودید.

وقتی کسی رابطه ی شخصی یا کاری خود با یک نفر را از دست داده است، گفتن این جمله می تواند این معنا را داشته باشد که شما اعتقاد دارید فرد مورد نظر در انتخاب اولیه ی خود به اندازه ی کافی عاقلانه رفتار نکرده است.

به جای این می توانید بگویید «او بود که شما را از دست داد». این جمله همان حمایت و خوش بینی جمله ی قبل را بدون هیچ انتقاد ضمنی به وی منتقل می کند.

جملاتی که افراد باهوش هرگز آن را در صحبت هایشان بیان نمی کنند(بخش اول)

برای همه ی ما پیش آمده است که چیزی بگوییم و دیگران برداشت کاملاً متفاوتی از آن بکنند. حرف های به ظاهر ساده و بی آزار می توانند به ایجاد احساس بدی در شنونده منجر شوند که شاید هیچگاه در ذهن گوینده نبوده است. خطاهای کلامی اغلب به این دلیل روی می دهند که ما از معانی ضمنی و ظریف حرف هایی که می زنیم آگاهی نداریم. درک این معانی ضمنی به توانایی دریافت احساسات و تجربیات دیگران یا همان «آگاهی اجتماعی» نیاز دارد.

تلنت اسمارت هوش هیجانی بیش از یک میلیون نفر را مورد بررسی قرار داده و متوجه شده است آگاهی اجتماعی مهارتی است که بسیاری از ما از آن بی بهره ایم. از این جهت می گوییم از آن بی بهره ایم که آنقدر روی آنچه می خواهیم بگوییم و تأثیر گفته های دیگران بر خود متمرکز می شویم که دیگران را به کلی فراموش می کنیم.

آیا رهبری فرمول مشخصی دارد؟

شما رهبران شرکت خود را چگونه پرورش می دهید؟ برای بهبود رهبری خودتان چه کارهایی انجام می دهید؟ اگر روی قابلیت ها متمرکز هستید، رویکردتان به اندازه ی کافی عمل گرایانه نیست. تاد وارنر، مؤسس شرکت مشاوره ی لایک مایندز، در مجله ی کسب و کار هاروارد در مورد رابطه ی رهبران بزرگ با نظام های اجتماعی کسب و کار و تسلط بر چند روتین ساده برای کمک به رهبری مطلبی نوشته است.

وارنر اینگونه می نویسد: «رهبران دوست دارند به جای اینکه با مجموعه ای از قابلیت ها مقایسه شوند، در امور روزمره ی خود بهبود پیدا کنند.آنها دوست ندارند کسی نظریه ای انتزاعی از خصوصیات و ویژگی های رهبری خوب به آنان قالب کند».

5 سخن با ارزش از بزرگان درباره موفقیت

فردریک دبلیو. رابرتسون:

این شرایط نیست که انسان را می سازد، بلکه این انسان است که شرایط را می سازد.

جیمز ویتکام ریلی:

اساسی ترین عامل در رسیدن به موفقیت استقامت است، استقامت یعنی تصمیم قاطع به اینکه هرگز اجازه ندهید انرژی یا شور و اشتیاقتان با یاس و ناامیدی که ناگزیر به سراغتان می آید، سرد و خاموش شود.

رازهایی که رهبران بزرگ آن ها را می دانند ولی بیشتر مردم نمی دانند(بخش دوم)

7. دورانِ پیش رو، دوران شنیده شدن صدای کارمند و مشتری است

اگر سعی داشته باشید با سلسله مراتب رهبری کنید، به چالش کشیده خواهید شد. بقای آنهایی که به دنبال قدرت هستند و از بروکراسی لذت می برند، با از بین رفتن ساختار عمودی سازمانها روز به روز دشوار تر خواهد شد چرا که ساختار های افقی اختیارات بیشتری در اختیار هر کارمند و حتی مشتریان قرار خواهند داد.

8.کار گروهی نقشی حیاتی دارد

سازمانها در خلأ فعالیت نمی کنند و در رهبری امروز نیز جایی برای خودرأیی وجود ندارد. پرورش یک شرکت نیازمند نوعی رهبری است که افراد را به تلاش در جهت چشم انداز و هدف مشترک ترغیب کند.

رازهایی که رهبران بزرگ آن ها را می دانند ولی بیشتر مردم نمی دانند(بخش اول)

رهبری امروزه با رهبریِ همین یک دهه پیش هم متفاوت است. این حوزه هم مثل هر حوزه ی دیگری روند ها و تغییرات مختلفی به خود می بیند و شما اگر بخواهید موفق باشید باید تسلط خود بر روندها و تغییرات مذکور را حفظ کنید. برای اینکه درک درستی از رهبری داشته باشید باید بتوانید تفکرات قدیمی را از رویه های جاری جدا کنید.

با در نظر گرفتن مفاهیم برگرفته شده از رهبری معاصر می توانید به تفکر خود اجازه دهید تکامل پیدا کند. 10 مورد پیش رو به شما کمک خواهند کرد دید بهتری از چشم انداز این حوزه به دست بیاورید.

چگونه با تغییر ذهنیت مثبت در خودمان بر رقبا پیروز شویم؟

هر کارآفرین موفقی می داند که باید هر روز روحیه و تفکر «پیروز شدن» را داشته باشد، بدون توجه به اینکه در خانه هست یا در اداره، در اتومبیل یا در باشگاه ورزشی.علاوه بر داشتن هدف، اشتیاق و بهره وری در محیط کسب و کار، باید به عنوان یک کارافرین ویژگی های دیگری هم داشته باشید تا ذهنیت و نگرش پیروزی و موفقیت تان را ترویج دهید.

۱- جذب الهامات

شما باید بخوانید، ببینید و گوش دهید تا در تمام الهامات پیرامون تان غرق شوید. به گفته جوزی بیلینگتون، خواندن می تواند مدل های پیشرفته تر و گسترده تر تجربه را در اختیارتان گذارد تا بتوانید افراد را از منظر تازه تری مشاهده کنید.

آرزوی رسیدن به درآمد میلیاردی را فراموش کنید.(بخش دوم)

همانطور که می‌بینید، مردم تمایل دارند برای سادگی پول خرج کنند. زمان خود را صرف این کنید که ایجاد یک استارتاپ قابل توسعه دقیقاً مستلزم چه چیزهایی است و با این روش احتمال خود را برای یافتن موفقیت با گروه‌های وسیعتری از مشتریان افزایش دهید.

و این در نهایت به ترفند خارق‌العاده‌ی ما منتج می‌شود: یکی از بهترین راه‌ها برای ساختن چیزی بزرگ، ساختن چیزی کوچک و بزرگ کردن تدریجی آن است.

آیا می دانید 5 نوع تفکر منفی خلاقیت را در شما نابود می کند؟

۱- داشتن انتظارات غلط از خود

آیا تا به حال فکر کرده اید که کاری که انجام می دهید اشتباه است؟ اگر می خواهید بهترین حسابدار دنیا شوید، اما بیشتر مناسب شغل شیرینی پزی هستید، مطمئناً در اینده لحظات خوبی نخواهید داشت. مجبور کردن خود به انجام کاری که دوست ندارید و با طبیعت ذاتی شما هم سازگار نیست، کمکی به شما نمی کند.

۲- مقید بودن به متدهای قراردادی

وقتی اموری عادی و همیشگی شوند دیگر خلاقیتی برای آنها باقی نخواهد ماند. حس کنجکاوی باعث ترغیب ما به توسعه مفاهیم جدید می شود. راه حل های جدید را امتحان کنید.

آرزوی رسیدن به درآمد میلیاردی را فراموش کنید.(بخش اول)

تمامی ‌امید‌ها و خیال‌ها در جهان شما را به هیچ عنوان به خروجی رسیدن به میلیارد دلارتان نزدیک نخواهد کرد. در واقع، عزم کردن جزم برای خلق یک استارتاپ میلیارد دلاری بزرگترین اشتباهی است که می‌توانید مرتکب شوید.

گری چو، از مربیان مدرسه هنرهای تجسمی در نیویورک به مردم آموزش می‌دهد که چگونه استارتاپ‌های خود را با رویکردی کاملاً متفاوت شروع کنند. درسی که وی تدریس می‌کند با عنوان «طراحی کارآفرینی» سیلابسی نامتعارف دارد: زمان و انرژی خود را صرف ایجاد برنامه‌ها و طرح‌ها و نقشه‌ها برای شرکت میلیارد دلاری خود نکنید. یک شرکت یک هزار دلاری واقعی خلق کنید که به نحوی پی‌درپی و پایا کسب درآمد کند.

کارآفرینی را با تحصیلات خود جلو ببرید.

شاید به تازگی مقالات متعددی که در آمریکا، پیرامون به صرفه بودن مدرک MBA نوشته شده را خوانده باشید. این که هزینه های تحصیل در این رشته، سرمایه گذاری مناسبی برای آینده دانشجو هست یا نه، سوال به جایی است. البته ریشه این بحث در اصل بر میگردد به به صرفه بودن تحصیل در همه مقاطع دانشگاهی. می شود گفت که دانشگاه رفتن یکی از لزومات اجتماعی و صد البته یکی از لزومات حرفه ای است، ولی اخیرا نسبت به سالهای گذشته کمی منسوخ و بی فایده شده است.