تنبل بودن:

تنبل بودن هیچ فایده ایی برای شما ندارد. شما صاحب هیچ چیزی در دنیا نخواهید شد. هیچ فرد میلیاردری با تنبل بودن ثروتش را نساخته است.

به تعویق انداختن کارها:

این هم به نوعی تنبلی است. هیچ کاری را به فردا موکول نکنید. اگر باید کاری را انجام دهید همین حالا انجام دهید. اگر اهداف تان را یک روز به تعویق اندازید یک روز دیرتر هم به آنها دست خواهید یافت.

کنترل وسواسانه هر چیزی:

زندگی و مردم، عروسک های خیمه شب بازی شما نیستند که مدام بر آنها کنترل داشته باشید. نفس عمیق بکشید و دست از این کنترل بردارید.

راضی شدن به کمترین چیزها:

هرگز برای کمترین چیزها راضی نشوید. نه در محل کار، نه در خانه، نه با شریک زندگی تان، نه در مورد علایق تان. به کمتر از آن چیزی که شما را راضی می کند رضایت ندهید.

دست از تلاش برداشتن:

با گذشت زمان همه چیز سپری می شود، پس چرا زمان تان را صرف کار و تلاش برای تحقق آنچه که نیاز دارید نمی کنید، حتی اگر هر لحظه ناموفق شوید.

ترس از تغییر:

گاهی اوقات تغییرات به سراغتان می آیند. می توانید از آن بترسید و بگذارید بر شما غلبه کند یا اینکه می توانید بر تغییرات فائق آیید و از مشکلات احتمالی رها شوید.

کم اهمیت بودن نسبت به خود:

باید بدانید که شما شایسته داشتن حس خوب در مورد خودتان هستید. هیچ چیز و هیچ کس واقعاً بهترین نیست. همیشه چیز بهتری وجود دارد.

حفظ دوستان بد:

شما می توانید رابطه دوستی تان را قطع کنید. همیشه می توان از افراد چیزهای جدیدی آموخت. پس نترسید از اینکه از کسی چیزی بیاموزید و سپس او را رها کنید.

اجازه ندهید که دیگران خالق رویاهای شما باشند:

ممکن است والدین شما بخواهند که شما در کاری تجاری موفق باشید، و معلمان تان بخواهند که شما یک ورزش خاصی را بازی کنی اما این بدین معنا نیست که این کارها را انجام دهید. شما اینجائید که رویاهای خودتان را خلق کنید.

کسی نشوید که نمی خواهید:

نیازی نیست ماسک کسی را به چهره بزنید تا اینکه مردم شما را دوست داشته باشند. افراد درست و حقیقی شما را به خاطر خودتان دوست خواهند داشت.

منبع:

http://www.higherperspectives.com/

برداشت آزاد خودم از این موضوع.