عصر جدید با سازمانهای پیچیده،
پویا و متحول همراه خواهد بود. در این سازمانها، مرزهای سنتی موجود از بین
خواهد رفت، فرهنگهای مختلف درهم خواهند آمیخت و در زیر پای فرهنگهای غنی
تر نا پدید خواهند شد. به جرات میتوان گفت مقوله ساختاری جدید سازمانی بعد
از سخنرانی پیتر دراکر در مورد جهان فردا- مدرن و کارمندان دانش مدار مورد
توجه قرار گرفت که البته بعد از آن کسانی مثل جک ولش و آلوین تافلر به
تحقیقاتی در این باره پرداختند. در واقع سرشت فرایندی که منجر به ایجاد
شبکه اینترنت شده است، این امکان را فراهم میسازد که هر کس و در هر سطحی از
سازمان بتواند با آن ارتباط برقرار کند و اطلاعات مورد نیاز خود را دریافت
کند و برای این کار هیچ متولی و مسوول واسطهای نیز نیاز نیست. این گونه
سازمان تحت عنوان سازمانهای مجازی از طریق مطالعه و بررسی کتابها و مقالات
علمی مختلف میباشد. نتایج تحقیق بیانگر این مطلب است که سیستمهای
اطلاعاتی نقش بسیار حساس و پر رنگی را در ساختارهای مجازی و سازمانهای نسل
آینده ایفا میکنند و بیتردید به عنوان پایه و زیربنای اصلی سازمانای
مجازی میباشند.
۳۰ خرداد ۹۰ ، ۰۵:۳۰
۰
۰
علی علی اکبرزاده
چکیده: مقاله حاضر به بررسی ادبیات مراکز رشد مجازی به عنوان یکی از مدلهای نوین مطرح
در این مراکز پرداخته، در ادامه با تکیه بر نظریه سازمانهای مجازی، اقدام به طراحی مفهومی اولین
مرکز رشد مجازی فناوری ایران با توجه به زیرساختهای موجود در کشور می نماید.
۱۷ خرداد ۹۰ ، ۰۵:۱۷
۰
۰
علی علی اکبرزاده